• Przed wejściem do szkoły zorganizowane są tzw. „miejsca czasowego postoju” (ang. drop off/pick up zone lub set-down/pick-up areas) w postaci np. zatoczki lub zadaszonego podjazdu pod budynkiem ^{88P. McKevitt, Dz. Cyt., s. 16.}, zlokalizowane przy trasie wolnej od przeszkód, możliwie blisko dostępnego wejścia do szkoły.
  Załącznik nr 1 do MDS – Rysunek 38
• Trasa wolna od przeszkód jest tą samą trasą dla wszystkich użytkowników, tj. zapewnia OzN ten sam sposób dotarcia do wejść dostępnych na równych prawach z innymi użytkownikami.
• Zapewnione jest czytelne, oddzielone od strefy kołowej, wyróżnione kolorystycznie i fakturowo dojście do obiektu szkolnego. W przypadku, gdy ciąg pieszy prowadzący do szkoły jest szerszy niż 4 m lub zaprojektowany jest plac przedwejściowy, zastosowany jest system fakturowy (FON), prowadzący do głównego wejścia do budynku.
  Załącznik nr 1 do MDS – Rysunek 39

  Załącznik nr 1 do MDS – Rysunek 40
  
  

⁸⁸P. McKevitt, Dz. Cyt., s. 16.

• W zakresie podkreślenia strefy wejściowej, stosowane są bardziej czytelne (niż na poziomie podstawowym) rozwiązania, takie jak zmiana materiału na elewacji, podcień w budynku lub zróżnicowanie bryły budynku (np. zastosowanie obniżenia lub podwyższenia w strefie wejścia do budynku).
• Wszystkie wyjścia łączące budynek z terenami sportowymi i rekreacyjnymi dzieci młodszych wraz z dojściami, spełniają warunki dostępności.
• Przed schodami prowadzącymi do góry, zamontowane są oznaczenia fakturowe w formie drobnej fali (sztruks) zgodnie z przyjętymi rozwiązaniami systemu FON. Jeżeli w strefie wejściowej znajduje się przedsionek, jego głębokość wynosi w granicach 220-250 cm.

• Zapewniony jest dostęp dla osób z niepełnosprawnościami fizycznymi do szatni ogólnej.
• Przed szafkami lub w boksach szatniowych zapewniona jest powierzchnia manewrowa o wymiarze 150x150 cm.
• Korytarz między boksami szatniowymi ma szerokość nie mniejszą niż 160 cm. W przypadku, gdy szatnie składają się z szafek usytuowanych wzdłuż korytarzy, zapewnione jest przejście o szerokości nie mniejszej niż 160 cm.

• Okna nie otwierają się na drogi komunikacji w sposób utrudniający poruszanie się użytkowników lub zmniejszający szerokość korytarza.
• Drzwi nie wchodzą w skrajnie ruchu - nie ograniczają strefy bezpiecznego poruszania się użytkowników, tj. nie utrudniają poruszania się użytkowników lub zmniejszają szerokość korytarza.
  Załącznik nr 1 do MDS – Rysunek 45

• Drzwi uchylają się pod kątem 180° (w sposób nieutrudniający poruszania się użytkowników lub zmniejszający szerokość korytarza) lub są przesuwne (jeżeli uzyska się pozytywną opinię służb pożarniczych.
• Stosowane są drzwi uchylne pod kątem 90°, usytuowane we wnękach, których głębokość jest nie mniejsza, niż skrzydło otwartych drzwi (tak, aby po otwarciu, nie wchodziło ono na strefę komunikacji), zaś szerokość stanowi sumę dwóch miar, tj. szerokość drzwi (90-100 cm) i przestrzeń wolną pozwalającą na otwarcie drzwi przez osobę poruszającą się na wózku inwalidzkim, tj. ≥ 50 cm (optymalnie 60 cm) ^{92www.eph-barrierefreiheit.de/ tueren&ausfuehrungsvarianten, Dostęp: styczeń 2016 r.}
  .

• Przedmioty takie jak grzejniki, szafki i gaśnice, „ukryte” są w płaszczyźnie ścian (np. we wnękach lub w miejscach niedostępnych) tak, aby nie znajdowały się w przestrzeni (skrajni) korytarza ^{93N. Ratajczak-Szponik, Dz. cyt., s. 290.}
  lub są obudowane.
  
  Załącznik nr 1 do MDS – Rysunek 46

  Na korytarzach zapewniona jest rezerwa powierzchniowa (np. w formie wnęk) do sytuowania wyposażenia typu: siedziska, szafki, stojaki na wystawę, sprzęty ortopedyczne.

• Wzdłuż ścian mocowane są cokoły zabezpieczające, umieszczone do wysokości 40 cm nad poziomem posadzki. Wszelkie narożniki, wystające elementy konstrukcyjne czy wysunięte ściany, są zabezpieczone i oznaczone w kontrastowym kolorem.
  Załącznik nr 1 do MDS – Rysunek 47
• Na korytarzach stosowana jest kolorystyka wyróżniającą kierunki poruszania się (strefę trasy wolnej od przeszkód) lub wyznaczająca powierzchnie funkcjonalne np. strefy szafek, miejsc odpoczynku czy strefę otwierania się skrzydeł drzwi. Niedopuszczalne są wzory niemające charakteru użytkowego
  
  Załącznik nr 1 do MDS – Rysunek 48
  Załącznik nr 1 do MDS – Rysunek 49

• W obrębie korytarzy stosuje się informację kierunkową (ze strzałkami). Istotne pomieszczenia oznakowane są piktogramami.
• Sztuczne oświetlenie stosowane jest w taki sposób, aby źródła światła podkreślały kierunek przebiegu korytarza.
  
  Załącznik nr 1 do MDS – Rysunek 50

⁹² www.eph-barrierefreiheit.de/ tueren&ausfuehrungsvarianten, Dostęp: styczeń 2016 r.

⁹³N. Ratajczak-Szponik, Dz. cyt., s. 290.

• Pochwyty poręczy wyprowadzone są w poziomie na 30 cm poza pierwszy i ostatni stopień biegu. Rozwiązanie to, umożliwia uchwycenie poręczy zarówno przez młodsze dzieci i osoby niskiego wzrostu oraz starsze dzieci i osoby dorosłe.
• Dźwig osobowy/podnośnik pionowy zlokalizowany jest w pobliżu wejścia głównego do budynku lub w innym czytelnym miejscu, do którego prowadzi trasa wolna od przeszkód. Dotyczy również rozwiązań, które umożliwiają wejście do windy bezpośrednio z poziomu terenu.
• Parametry dźwigu osobowego spełniają warunki z poziomu podstawowego MDS, z zastrzeżeniem, że wymiary kabiny powinny wynosić min. 150x210 cm dla dźwigów jednostronnie otwieranych oraz min. 110×210 cm dla dźwigów przelotowych, aby umożliwić wjazd do windy m.in. osobie poruszającej się na wózku elektrycznym.
• Przed dźwigiem zapewniona jest odpowiednia przestrzeń oczekiwania i powierzchnia do manewrowania wózkiem inwalidzkim - odległość między drzwiami windy a przeciwległą ścianą lub inną przegrodą nie jest mniejsza niż 3,6 m tak, aby poza miejscem oczekiwania na windę była trasa wolna od przeszkód o szerokości 2,0 m. Miejsce oczekiwania o wymiarach min. 1,6x1,6 m, można zastosować we wnęce przed szybem windowym. Wnęka powinna mieć szerokość min 2,0 m, aby osoby oczekujące i wsiadające mogły swobodnie się minąć.
• Panele przyzywowe umieszczane są konsekwentnie po tej samej stronie wejścia do kabiny dźwigu, na wszystkich kondygnacjach. Zaleca się, aby była to strona prawa.
• W przypadku dźwigów przelotowych, instaluje się w kabinie drugi panel wewnętrzny lub informację głosową, wskazującą na położenie panelu sterującego w kabinie.
• W sytuacji, gdy w budynku jest kilka dźwigów, wszystkie tablice przyzywowe i tablice wewnątrz kabin, mają ten sam układ przycisków i tę samą formę opisu w Braille’u i w piśmie wypukłym, a przyciski przyzywowe odróżniają się kolorystycznie od ściany i są oznaczone pismem Braille’a i symbolami wypukłymi, zgodnie z normą PN-EN 81-70.
• W kabinie zapewniona jest informacja głosowa, określająca lokalizację windy i kierunek jej jazdy. Wymagana głośność sygnału wynosi 50-65 dB.

  Dodatkowo, w kabinie dźwigu zainstalowany jest monitoring uruchamiany w czasie połączenia alarmowego, aby obsługa serwisu mogła obserwować sytuację i potwierdzić konieczność interwencji.

• Powierzchnia przypadająca na jednego ucznia w szkołach ogólnodostępnych
  i integracyjnych wynosi 2,5 mkw (zalecane 3 mkw) w klasach 1-3 oraz 2,0 mkw (zalecane 2,5 mkw) w grupach starszych dzieci. W szkołach specjalnych powierzchnia przypadająca na jednego ucznia wynosi 2,5-3,5 mkw ^{101N.Ratajczak-Szponik, Dz. cyt., s. 297.}.
• Między meblami zapewnione jest przejście o szerokości min. 120 cm ^{102P. McKevitt, Dz. cyt.}.
• W obrębie sali zapewnia się pomieszczenia lub strefy do pracy indywidualnej (strefa ciszy) – jedno takie pomieszczenie może być wspólne dla dwóch lub trzech sal lekcyjnych, o następujących cechach:

• dostępne jest z sali lekcyjnej albo z korytarza,
• jego powierzchnia wynosi 12-15 m2 dla małej grupy dzieci lub jednego dziecka korzystającego z wózka inwalidzkiego albo 15-20 m2, gdy w pomieszczeniu ma przebywać dwóch lub więcej użytkowników wózków inwalidzkich ^{103Bulding bulletine 102: Designing for disabled children and children with special educational needs. Guidance for mainstream and special schools, Department for children, schools and families, Wielka Brytania 2014, www.gov.uk, Dostęp: lipiec 2016 r.},
• w obrębie pokoju możliwe jest także zaaranżowanie strefy wyciszenia.

UWAGA: Nie mylić strefy/pomieszczenia ciszy ze strefą/pomieszczeniem wyciszenia. Strefa/pomieszczenie ciszy służy do umożliwiania pracy indywidualnej dla uczniów z problemami nauki, natomiast strefa/pomieszczenie wyciszenia służy np. dzieciom z autyzmem czy ADHD do uspokojenia emocji.

• W szkołach ogólnodostępnych i integracyjnych zapewnia się sale doświadczania świata i salę rehabilitacyjną/integracji sensorycznej.
• W szkołach specjalnych wyodrębnia się pomieszczenia skierowane stricte na potrzeby uczniów z daną niepełnosprawnością, np. szkoła dla
  dzieci niewidomych posiada pracownię do usprawniania widzenia.
• Sale przygotowane są do pracy cichej, dzięki zastosowaniu ścian i sufitów z materiałów dźwiękochłonnych, które opisane są w obszarze technicznym. Jest to szczególnie istotne w pomieszczeniach do ćwiczenia słuchu i mowy.

• Przejścia między regałami są nie węższe niż 150 cm. Dopuszcza się szerokość przejścia nie mniejszą niż 120 cm pod warunkiem, że nie jest wymagane zawracanie wózkiem
  Załącznik nr 1 do MDS – Rysunek 56

  Załącznik nr 1 do MDS – Rysunek 57
• Książki usytuowane są na wysokości od 40 co 140 cm.
• Sytuowanie książek na wysokości powyżej 140 cm obwarowane jest warunkiem zapewnienia wsparcia ze strony personelu biblioteki.

• Toalety dostosowane są dla dzieci z niepełnosprawnościami, tzn. parametry urządzeń uwzględniają poszczególne grupy wiekowe i spełniają dodatkowe założenia
  Załącznik nr 1 do MDS – Rysunek 59

• Miska sedesowa:

• przednia krawędź ustawiona w odległości 65 - 75 cm od tylnej ściany
• oddalenie od bocznej ściany: 38-42 cm, w przypadku dzieci w wieku 6-12 lat i 44-58 cm w przypadku dzieci powyżej 12 lat i dorosłych (odległość liczona do osi miski sedesowej),
• usytuowanie na wysokości (dotyczy górnej krawędzi miski): 37-39 cm dla dzieci w wieku 6-9 lat, 41-43 cm dla dzieci w wieku 9-12 lat i 46 - 48 cm dla dzieci powyżej 12 lat oraz dorosłych,
• dwa uchwyty przy misce sedesowej – przynajmniej jeden z nich ruchomy, drugi ruchomy lub stały (mocowany do ściany bocznej) – rozstaw między uchwytami wynosi 65-70 cm dla młodszych dzieci (do 12 lat) i 75-80 cm dla osób powyżej 12 roku życia,
• po obu stronach urządzenia zapewniona jest min. powierzchnia aktywności o wymiarach 90x120 cm ^{106Jeżeli audyt dostępności stwierdzi brak możliwości zapewnienia przestrzeni aktywności po obu stronach miski ustępowej, w ramach racjonalnych usprawnień dopuszcza się aby 50% toalet posiadało przestrzeń aktywności z prawej strony, a w pozostałych z lewej strony.} ,
• uchwyty wystają 15 cm poza krawędź miski sedesowej i mocowane są na wysokości: 63-65 cm dla dzieci w wieku 6-9 lat, 68-70 cm dla dzieci w wieku 9-12 lat, 72-74 cm dla dzieci powyżej 12 lat i dorosłych,
• system spłukiwania wody mocowany jest na uchwycie lub sytuować na ścianie na wysokości 80-100 cm nad poziomem posadzki,
• zasobnik papieru zamocowany jest na ścianie lub zawieszony na poręczy – w przypadku, gdy znajduje się on na ścianie bocznej, to zaleca się go umieścić na wysokość: 50-55 cm dla dzieci w wieku 6-9 lat, 55-60 cm dla dzieci w wieku 9-12 lat i 65-70 cm dla dzieci powyżej 12 lat i dorosłych,
• zasobnik papieru obsługiwany jest za pomocą jednej ręki, bez konieczności mocnego chwytania, zaciskania lub skręcania nadgarstka ^{107N. Ratajczak-Szponik, Dostosowanie polskich szkół..., s. 300.} .

• Umywalka:

• ma szerokość 55-65 cm i głębokość 45-55 cm,
• po obu stronach umywalki pozostawione jest po 20 cm wolnej przestrzeni,
• górna krawędź umywalki usytuowana jest na wysokości: 70-75 cm dla dzieci w wieku 6-9 lat, 75-80 cm dla dzieci w wieku 9-12 lat i 80-85 cm dla dzieci powyżej 12 lat i dorosłych,
• pod umywalką pozostawiona jest wolna przestrzeń o wysokości: 55-60 cm dla dzieci w wieku 6-8 lat, 60-65 cm dla dzieci w wieku 9-12 lat i 65-70 cm dla dzieci powyżej 12 lat i dorosłych – wysokość ta jest wymagana na głębokości minimum 25 cm,
• z obu stron umywalki zamontowano uchwyty, mocowane na wysokości umywalki w rozstawie 80-90 cm lub zastosowano umywalkę z wbudowanymi uchwytami,
• akcesoria znajdujące się przy umywalce, typu mydelniczka, suszarka lub podajnik papieru zamontowane są na wysokości 80-100 cm,
• przy umywalce umieszczone jest lustro, którego dolna krawędź usytuowana jest maksymalnie 100 cm nad posadzką, a jego wysokość jest nie mniejsza niż 80 cm,
• bateria umywalkowa jest uruchamiana na fotokomórkę lub ręcznie za pomocą dźwigni^{108Tamże, s.301} ,

• W szkołach ogólnodostępnych i integracyjnych przynajmniej jedno specjalne pomieszczenie higieniczne, tzw. changing places, wyposażone jest, oprócz miski ustępowej, między innym w leżankę, prysznic i umywalkę^{109Specjalne pomieszczenia sanitarne powinno być wymagane w szkołach specjalnych już na poziomie podstawowym.}
  Załącznik nr 1 do MDS – Rysunek 60

  W szkołach specjalnych liczba pomieszczeń higienicznych powinna być dostosowana do liczby uczniów i typu ich niepełnosprawności.

UWAGA: Pomieszczenie sanitarne wyposażone w kozetkę i prysznic jest wymagane w szkołach specjalnych już na poziomie podstawowym.

¹⁰⁶Jeżeli audyt dostępności stwierdzi brak możliwości zapewnienia przestrzeni aktywności po obu stronach miski ustępowej, w ramach racjonalnych usprawnień dopuszcza się aby 50% toalet posiadało przestrzeń aktywności z prawej strony, a w pozostałych z lewej strony.

¹⁰⁷N. Ratajczak-Szponik, Dostosowanie polskich szkół..., s. 300.

¹⁰⁸Tamże, s.301

¹⁰⁹Specjalne pomieszczenia sanitarne powinno być wymagane w szkołach specjalnych już na poziomie podstawowym.

• Na trybunach/widowni znajdują się min. 3 miejsca dostosowane dla osób poruszających się na wózku inwalidzkim, na każde 100 miejsc siedzących.
• Na trybunach/widowni zainstalowana jest pętla induktofoniczna, pozwalająca osobom słabosłyszącym z aparatami słuchowymi na odbiór wydarzeń sportowych 
i szkolnych.
• W obrębie strefy sportowej znajduje się dostępny dla OzN węzeł szatniowo-sanitarny, mogący stanowić oddzielne pomieszczenie wyposażone w prysznic, miskę sedesową i miejsce do przebierania oraz ew. szafki na ubrania lub być częścią ogólnego zespołu szatniowo-sanitarnego.