• Dojście do budynków odpowiada przynajmniej warunkom opisanym na poziomie niższym (średnim, który zawiera zalecenia poziomu podstawowego: wymagane i zalecane), w szczególności warunkom określonym na poziomie średnim jako rozwiązania zalecane.

Wszystkie wejścia do obiektu (poza wejściami do części technicznych) oraz wyjścia ewakuacyjne spełniają warunki dostępności, zgodnie z kryteriami opisanymi na poziomie niższym (średnim, który zawiera zalecenia poziomu podstawowego: wymagane i zalecane), w szczególności warunkom określonym na poziomie średnim jako rozwiązania zalecane.

• Szatnie odpowiadają przynajmniej warunkom opisanym na poziomie niższym (średnim, który zawiera zalecenia poziomu podstawowego: wymagane i zalecane), w szczególności warunkom określonym na poziomie średnim jako rozwiązania zalecane.

• Ciągi komunikacyjne odpowiadają warunkom opisanym na poziomie niższym (średnim, który zawiera zalecenia poziomu podstawowego: wymagane i zalecane), w szczególności warunkom określonym na poziomie średnim jako rozwiązania zalecane.
• W strefie komunikacyjnej zapewnione są różne formy pomocy w poruszaniu się OzN.
  Załącznik nr 1 do MDS – Rysunek 65

• stosowane są rozwiązania w formie różnych faktur i materiałów umieszczanych na posadzkach lub ścianach – zmieniająca się struktura, rodzaj materiału, kształty
  czy symbole mogą sygnalizować rodzaj pomieszczeń lub przekazywać pożądane przez projektanta informacje¹¹²,
• ściany korytarzy są „sensoryczne” lub na ich fragmentach umieszczone są pasy o odmiennej fakturze lub materiale – pasy takie usytułowane są na wysokości od 90 do 120 cm od podłogi (w zasięgu dotyku ręki) i mogą one określać „zdarzenia” w przestrzeni korytarza¹¹³,
• faktury stosowane są na posadzkach i sytuowane w charakterystycznych miejscach takich jak: zmiana kierunku, przecinanie się tras, zmiana poziomów przy wejściach do pomieszczeń – mogą one mieć formę ścieżek orientacji (FON) lub możliwe jest stosowanie różnych materiałów, np. drewno, lastriko i PCV,
• informacja dotykowa zlokalizowana jest na poręczach mocowanych wzdłuż korytarzy, np. w formie wypukłych piktogramów lub opisów w alfabecie Braille’a. Określa ona
  np. bliskość otworów drzwiowych, zmianę kierunku przejścia, zbliżanie się do różnic
  w poziomach terenu lub inne komunikaty¹¹⁴. Na świecie spotykane są też rozwiązania, w których poręcze są kształtowane w taki sposób, aby pomóc dzieciom w nauce poruszania się lub ułatwić im lokalizacje poszczególnych miejsc poprzez nadawanie różnych form poręczy lub wprowadzaniu na niej dodatkowych elementów, które np. wydają dźwięki¹¹⁵.

• Na drogach ewakuacyjnych, na poręczach lub w wyznaczonych miejscach montowane są piktogramy dotykowe, ułatwiające poruszanie się osobom niewidomym i osobom sprawnym w zadymionym środowisku.
  Załącznik nr 1 do MDS – Rysunek 66
• Przy drzwiach ewakuacyjnych znajdują się przyciski umożliwiające ich czasowe otwarcie przez osobę z niepełnosprawnością. Warunek ten powinien być potwierdzony uzgodnieniem przez służby pożarnicze.
• W budynku stosuje się tzw. sygnały akustyczne DSE (skrót od ang. Directional Sound Evacuation), czyli sygnalizację dźwiękową o dostosowanych parametrach (o możliwie szerokim zakresie częstotliwości, najlepiej jak w największym stopniu, w zakresie od 20Hz do 20kHz), które w przypadku pojawienia się zdarzeń zagrażających bezpieczeństwu (np. pożar) wskażą miejsce lokalizacji drzwi ewakuacyjnych. System DSE składa się z serii sond umieszczanych nad wyjściami ewakuacyjnymi do klatek schodowych i na trasie ewakuacji. Urządzenia tego systemu emitują impulsy dźwiękowe w szerokim paśmie częstotliwości i o zmiennej tonacji tak, aby w sytuacjach zagrożenia można było je usłyszeć i precyzyjnie określić kierunek ewakuacji. Szybkość ewakuacji osób niewidomych przy zastosowaniu tego systemu podczas eksperymentów zbliżona była do sprawności ewakuacji osób widzących ¹¹⁶.

• Rozwiązania spełniają przynajmniej warunki określone w standardzie na poziomie niższym (średnim, który zawiera zalecenia poziomu podstawowego: wymagane i zalecane), w szczególności warunkom określonym na poziomie średnim jako rozwiązania zalecane.
• Wszystkie kondygnacje są dostępne dla OzN z poziomu dźwigu osobowego.
• Windy zlokalizowane są w różnych punktach budynku - w każdym skrzydle budynku, a dojście do windy z każdej sali lekcyjnej nie przekracza odległości 40 m.
• Lokalizacja windy wskazana jest za pomocą czytelnej informacji, a także z zastosowaniem innych rozwiązań naprowadzających, np. w formie ścieżek orientacji (FON) i znaczników RFD (bikonów) jako punktów orientacji wykorzystywanych w urządzeniach mobilnych (np. specjalne bransoletki lub smartfony).
• Kabiny dźwigów wyposażone są w system sterowania bezdotykowego – zastosowanie tego typu rozwiązania, przydatne jest w sytuacjach, gdy w szkole uczy się lub pracuje osoba z porażeniem czterokończynowym (tetraplegik).
• Dźwig wyposażony jest w sygnalizację alarmową czytelną dla osób głuchych i słabosłyszących, np. pulsacyjnie świecący przycisk alarmowy potwierdzający przyjęcie zgłoszenia i pętlę induktofoniczną uruchamianą podczas alarmu.

• Wszystkie sale lekcyjne spełniają warunki opisane na poziomie niższym (średnim, który zawiera zalecenia poziomu podstawowego: wymagane i zalecane), w szczególności warunkom określonym na poziomie średnim jako rozwiązania zalecane.
• Komfort akustyczny zapewniony jest we wszystkich salach lekcyjnych.
• Przy sali lekcyjnej znajduje się pomieszczenie wyciszenia (może być jedno na dwie sale), przy czym dla szkół specjalnych, pomieszczenie to zorganizowane jest na poziomie średnim.

• Wszystkie sale sportowe spełniają warunki opisane na poziomie niższym (średnim, który zawiera zalecenia poziomu podstawowego: wymagane i zalecane), w szczególności warunkom określonym na poziomie średnim jako rozwiązania zalecane.
• Sala gimnastyczna i duże aule przeznaczone na wydarzenia ogólnoszkolne, wyposażone są w systemy napisów dla osób głuchych i/lub prezentacji symultanicznego tłumaczenia PJM.
• W sali gimnastycznej i dużej auli zastosowano rozwiązania poprawiające komfort akustyczny, pozwalające dla parametrów: czas pogłosu osiągnąć wartości określone dla sal gimnastycznych – zgodnie z normą PN-B-02151-4:2015-06.

• Wszystkie sale rewalidacyjne odpowiadają warunkom opisanym na poziomie niższym (średnim, który zawiera zalecenia poziomu podstawowego: wymagane i zalecane), w szczególności warunkom określonym na poziomie średnim jako rozwiązania zalecane. zalecane.

• W budynku na każdej kondygnacji zapewniona jest minimum jedna toaleta dostosowana dla OzN, zgodnie z warunkami określonymi na poziomie niższym (średnim, który zawiera zalecenia poziomu podstawowego: wymagane i zalecane), w szczególności warunkom określonym na poziomie średnim jako rozwiązania zalecane. Ponadto pomieszczenia zlokalizowane są w odległości do 40 m od sal lekcyjnych.
• W szkołach ogólnodostępnych i integracyjnych przy salach dla młodszych dzieci, a także w szkołach specjalnych, pomieszczenia sanitarne usytuowane są bezpośrednio przy salach lekcyjnych.
  
  Załącznik nr 1 do MDS – Rysunek 67
• Sanitariaty wyposażone są w nowoczesne sprzęty umożliwiające dostosowanie ich parametrów do potrzeb użytkowników - dostępne są np. rozwiązania umożliwiające automatyczną zmianę położenia miski ustępowej w pomieszczeniu, zarówno w układzie poziomym, jak i pionowym, czy zmieniających wysokość umywalki
  
  Załącznik nr 1 do MDS – Rysunek 68A
  
  
  Załącznik nr 1 do MDS – Rysunek 68B
• Przycisk spłukiwania wody oraz wieszak na papier znajdują się na uchwytach usytuowanych przy misce sedesowej.
• Specjalne pomieszczenia higieniczne opisane na poziomie średnim, wyposażone są w podnośnik sufitowy lub jezdny ułatwiający przeniesienie dziecka z niepełnosprawnością z wózka inwalidzkiego na leżankę, toaletę lub krzesełko pod prysznicem - elementy te, pozwalają na zachowanie bezpieczeństwa i zwiększają komfort pracy personelu.

• W bibliotece znajduje się pokój do pracy indywidualnej, wyposażony w sprzęty ułatwiające pracę uczniom ze indywidualnymi potrzebami edukacyjnymi.